nie zdać

См. также в других словарях:

• na nic się (nie) zdać [nie przydać] — {{/stl 13}}{{stl 33}} być nieprzydatnym do czegoś, bezużytecznym, bezskutecznym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Na nic się nie zdał jego upór. Starania na nic się zdały. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zdawać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zdać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} być przydatnym, odpowiednim do czegoś, pomocnym w wykonywaniu jakiejś pracy; nadać się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zdać — sobie sprawę z czegoś «uprzytomnić, uświadomić sobie coś»: Rozsądni ekonomiści zdają sobie sprawę z faktu, że pole manewru w polityce gospodarczej Polski jest bardzo wąskie. Polityka 25/2000. Zarówno sąd, jak i prokurator pytali, czy nie zdawał… …   Słownik frazeologiczny

• zdać — dk I, zdam, zdasz, zdadzą, zdaj, zdał, zdany zdawać ndk IX, zdaję, zdajesz, zdają, zdawaj, zdawał, zdawany 1. «przekazać, oddać coś komuś w formie urzędowej; powierzyć komuś coś, załatwienie czegoś» Zdać gospodarstwo. Zdawać pieniądze do kasy.… …   Słownik języka polskiego

• zdać się — Coś się (nie) zda psu na budę, na buty zob. pies 4. Komuś się zdaje, że pozjadał, zjadł, posiadł wszystkie rozumy zob. rozum 3. Zdać się na czyjąś łaskę i niełaskę zob. łaska 12. Zdawać się snem zob. sen 1 …   Słownik frazeologiczny

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… …   Słownik języka polskiego

• oblać — dk Xb, oblaćleję, oblaćlejesz, oblaćlej, oblaćlał, oblaćlali a. oblaćleli, oblaćlany oblewać ndk I, oblaćam, oblaćasz, oblaćają, oblaćaj, oblaćał, oblaćany 1. «polać czymś po wierzchu, ze wszystkich stron pokryć płynem» Oblać kartofle sosem.… …   Słownik języka polskiego

• nic — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. niczego || nic, C. niczemu, B. nic, NMc. niczym, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} żadna rzecz (używany w zdaniach zaprzeczonych) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nic się nie stało. Nic nie przyniósł. Niczego tu nie ma. Nic nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pościnać — dk I, pościnaćam, pościnaćasz, pościnaćają, pościnaćaj, pościnaćał, pościnaćany 1. «zrąbać, ściąć wiele czegoś» Pościnano stare drzewa. 2. «spowodować przejście ze stanu ciekłego w stan stały wielu zbiorników wodnych; ściąć, zamrozić coś w wielu… …   Słownik języka polskiego

• rok — m III, D. u, N. rokkiem; lm → lato 1. «jednostka rachuby czasu równa okresowi obiegu Ziemi wokół Słońca (ponad 365 dni), liczona według naszego kalendarza od 1 stycznia» Rok bieżący, miniony, zeszły, przyszły. Raz do roku. Raz na rok. Przed… …   Słownik języka polskiego